یک) تربيت فضلای «مجتهد » «متخصص» و «تراز عصر» و داراي صلاحيت‌هاي علمی و مهارتي لازم در دو عرصه‌ي «فقه نظام‌ساز» و «علوم انساني»، در جهت رفع نیازهای امت و نظام اسلامي،
دو) ایجاد پيوند منطقي و هم افزایانه ی معرفتي ـ کارکردی ميان دو عرصه خطیر فقه و علوم انساني، و توليد معرفت (نظريه‌پردازي، نظام‌پردازي و الگوسازی) در زمينه‌ي فقه حكومت و علوم انساني اسلامي، با التزام به سه خصیصه: «انضباط اجتهادي» طبق سنت علمی سلف صالح، با لحاظ «روزآمدی» و «کارآمدي»
